50 yıl önce doğup doya doya tiyatro yapmak isterdim

50 yıl önce doğup doya doya tiyatro yapmak isterdim







Genç oyuncu Oya Okar, 50 yıl önce dünyaya gelip doya doya tiyatro
yapmak istediğini söylüyor. Tiyatroların tıklım tıklım dolduğu o
dönemlerde tiyatro yapmanın çok daha zevkli bir iş olduğunu düşünen
Okar, şimdilerde her şeyin daha kolay gibi göründüğünü ama aslında zor
olduğunu söylüyor.
O özellikle oyuncu okullarının da gittikçe çoğaldığı günümüzde oyuncu
adaylarının fazla olmasının ve her şeyin hızlı tüketilmesinin bir
dezavantaj olduğu görüşünde. Henüz 22 yaşında olan Oya Okar bir yandan
da genç oyuncu adaylarına da ders veriyor. Okar, 790 kişinin başvurduğu
konservatuvar sınavlarında Savaş Ay taklidi yaparak sınavı
geçebileceğini düşünen kişilerin olmasını da trajik olarak
değerlendiriyor. Şöhret ile başladığı dizi oyunculuğunda yükselen bir
ivme ile yol alan Oya Okar'ın henüz bir sinema filmi bulunmuyor. 'Benim
için oynadığım rol kadar projenin bütününe inanmam da önemli.' diyen
Okar, şu ana kadar gelen teklifleri kendisine uygun bulmadığı için
kabul etmemiş. Düğün Şarkıcısı'nın Çiçek'i Oya Okar: Dizi oyunculuğu ile kariyer yapılacağına inanmıyorum


O ekranların Yeşilçam tadında dizisi "Düğün Şarkıcısı"nın naif genç
kızı Çiçek rolü ile izleyicinin karşısında. Şöhret dizisi ile dizi
oyunculuğuna adım atan Oya Okar, konservatuvar eğitimi aldığı dönemde
dizilerde oyuncu olarak çalışma düşüncesine daha mesafeli yaklaşmış.
Fakat Türkiye'nin şartlarında konservatuvar mezunu olup sadece tiyatro
yapmanın çok da kolay olmadığı gerçeğini anlaması da uzun sürmemiş.
İstediği gibi bir proje gelmediği sürece sadece sinema filmim olsun
diye teklifleri kabul etmeyen Oya Okar, dizi oyunculuğu ile kariyer
yapılmayacağını düşünüyor. Dizileri kendinizi gösterebilmek için bir şans olarak mı görüyorsunuz?
Konservatuvarda tiyatro bölümünde okudum. Okurken asla
televizyonda çalışmam, okulu bitirdikten sonra tiyatro yapacağım diye
düşünüyordum. Arkadaşlarım vasıtası ile o dönemde ajansa yazıldım. İyi
ki olmuş, Gülçin karakterini çok severek oynadım. Şöhret dizisinde
çalışmaya başladıktan sonra dizi oyunculuğunun, sinema oyunculuğunun,
tiyatro oyunculuğunun çok farklı şeyler olmadığını gördüm. Temelde
aynılar ama uygulayışları farklı. O zaman anladım ki idealist olmak
güzel bir şey ama Türkiye'nin şu şartlarında konservatuvar mezunu olup
sadece tiyatro yapabilme imkânı bulabilmek mümkün değil. Diziler olmasa oyuncuların hali harap mı? Oyuncular dizilere muhtaç mı?
Muhtaçlık değil ama bizim için çok avantajlı bir şey. Allah'tan diziler var ki aç kalmıyor oyuncular.
Diziler oyuncuların antrenman sahası mı?
Bir haftada 90 dakikalık sinema filmi çeker gibi bir bölüm
çekmek, haftanın beş günü çalışmak, her gün sabahtan akşama kadar
oyunculuk yapmak hakikatten antrenman ve kondisyon gerektiren bir şey.
Aslında dizi oyunculuğu kendi içinde çok zor. Daha çabuk tüketilen bir
şey. Şöhret dizisiyle başladığınız oyunculukta yükselen bir ivmeniz var. Yanlış bir projeyle 'düşmek'ten endişeleniyor musunuz?
Oynayacağım rolü ve yapacağım işi sevdiğim zaman rolün büyüklüğü
ya da küçüklüğü hiç önemli değil. Sınıf diye bir proje yaptık. Aslında
rolüm küçüktü ama o kadar mutlu oynuyordum ki. Eğer bundan sonra
yapacağım iş Düğün Şarkıcısı'ndaki Çiçek'e göre daha küçük bir rol
olursa fakat benim içime sinerse hiç düşünmeden oynarım. Başrol kapma hırsınız yok.
Hayır yok. Ben birbirinden farklı rollerde oynamak istiyorum.
Sosyetik olmayan oyuncu diye tanımlanıyorsunuz. Kim sosyetik oyuncu kim değil?
Eğlence sektörüne iş yapıyoruz. Sonuçta bunun getirdiği bir
tanınırlık söz konusu. Fakat bu benim mesleğim. Bunu yaparak para
kazanıyorum, mesleğimin getirdiği ünü kullanarak özel hayatımı da bunun
içine katarak gece hayatında gazetecilerin bulunduğu mekânlara sürekli
gidip kendimi göstermek gibi bir çabam yok. Şaçma sapan şeylerle
gündemde olanlar da var. Onlar da oyunculuk yapıyorlar. Onlar bunu
tercih ediyorsa yolları açık olsun. Dizide Gülçin karakteri hırsızlık yaptığı için gittiğiniz
bir mağazada tezgâhtar tarafından göz hapsine alınmışsınız. Oynadığınız
rolle bütünleştirilmek nasıl bir duygu?
Aslında bu çok mutluluk verici. Yani oynadığımız role o kadar
inanmış ki insanlar beni o karakter sanıyorlar. O gün mağazada çok
utanmıştım ve ne yapacağımı bilememiştim. Bir şey diyemeden kaçıp
gitmiştim. Şimdi "Düğün Şarkıcısı" çok izlenen bir iş. Yoldaki teyzeler
daha sıcak ve samimi davranıyorlar. Gülçin'i sevmedikleri için beni
genellikle azarlıyorlardı. Genç bir oyuncu olarak oyunculuk dersi veriyorsunuz. Oyunculuğa hevesli gençler emek vermeye de hazır mı?
stağfurullah. Ders vermek çok büyük bir laf, elimden geldiğince
yardımcı olmaya çalışıyorum. İnşallah ileride hoca olurum ve ders
vermeye başlarım. Çok da bu işi yapamayacak olanların da hayallerini
kırmamak değil ama belki o yolu takip eder mi diye yol göstermeye
çalışıyorum. Fakat çok faydalı olabileceğimi zannetmiyorum. Bu yıl
bizim okulun konservatuvar sınavına 790 kişi başvurdu. Televizyonlar o
kadar hayatın içinde ki yarışmalar ile "seni şöhret edeceğim"
söylemleri ile insanlar bunu kolay bir şey sanıyor. Fakat öyle değil.
Herkes oyuncu olmak zorunda değil. Talebin çok fazla olması gençlerin bu sınava önem verdiğini de mi gösteriyor?
Tabii bir bilinçlenme var ama sınava girenlerin birçoğunun daha
ne sınavına girdiklerinden haberleri yok. Geçen yıllarda ben okurken
Savaş Ay taklidi yapanlar vardı. "Ben çok yetenekliyim, size bir taklit
yapayım" diyenler vardı. Çoğu zaman bundan elli yıl önce doğmuş olmak
ve Ankara'da tiyatro okuyup doya doya tiyatro oynamak isterdim. Şimdi
her şey çok kolay gibi ama bu kadar basit olduğu için bir o kadar da
zor. Çünkü oyuncu sayısı bir o kadar fazla. Diziler oyuncuları da çabuk mu öğütüyor?
Dizi zaten öyle bir şey. Bugün var yarın yok. O yüzden dizi ile kariyer olacağına inanmıyorum. Anlık şöhretler olabiliyor.
Oyuncular dizilere yöneliyor. Tiyatroların durumu ne?
Çok fazla oyuncu var. Tiyatroların yavaş yavaş iyiye gittiğini
düşünüyorum. Şimdi küçük tiyatrolar kuruluyor. Daha modern bir çizgiye
ilerliyor. Daha da iyi olacak. Dizilerde klasik eserlerden uyarlamalar bu ara ilgi görüyor. Tiyatroda da klasik eserler mi daha çok ilgi görüyor?
Lüküs Hayat hâlâ oynuyor tiyatrolarda. O bir gelenek, onu ayrı
tutarak söylüyorum buna benzer başka oyunlar da var ama Türk izleyicisi
artık İrlanda kralının ne yaptığını merak etmiyor. Gerek yok öyle
şeylere. Daha modern, daha günümüzü anlatan oyunlar yazılıyor dünyada. Oyunculuğunuzu nasıl buluyorsunuz?
Daha çok yolum var, bulamıyorum henüz. İzledikçe eksiklerimi görüyorum.
Sinema filminiz henüz yok. Gelen teklifleri mi beğenmiyorsunuz?
Karakterden çok filmin bütününe bakıyorum. Oynamaktan çok mutlu
olabileceğim bir karakteri oynamak istiyorum. Sinema teklifleri elbette
var ama benim aynı fikirde olmadığım filmler geliyor bazen, ben içinde
yer almak istemiyorum. Aman benim sinema filmim olsun da ne olursa
olsun demiyorum. İzlerken bu projede olmak isterdim dediğin bir dizi var mı?
Elveda Rumeli'yi çok beğeniyorum. Bütün oyuncularını çok beğeniyorum. Projeyi çok beğeniyorum. r.sezgin@zaman.com.tr