EYLÜL KIZI
Sen eylülde doğdun
Hüzün bahçelerinde adın kondu
Bitti yaz aşkları
Bitti sarı sayfalar
Sen baharı hiç görmedin
Gözlerinde hep hüzün bulutu
Vakit geceydi
Yıldızlarla aktın içime
Yolun buraya çıktı
Seni rüzgârlar getirdi bana
Gelip kıyılarıma vurdun
Bense kendi düşlerimde
Dilimde hüzzam bir şarkının ritmiyle
İçimde yangınlar büyütürken
Aynamda seni gördüm
Uzun bir gecenin içinde
Kimsesizdin kırılmıştın yorgundun
Deniz resimleri çiziyordun defterine
Sevindim ve öptüm alnından
Bir yeryüzüne baktın
Bir gökyüzüne
Güneşi gördün
Bozuldu büyü bitti karanlık
Sesini uçurdun martılara
Martılar ki çığlık çığlığa:
Aşk dediler aşk
Kayboldu siyah
Çünkü aşk
Kalbinin bahçesinde
Işıklı sesler çoğaltarak
Açan ilk tomurcuktu
Bu yüzden kara bulutlar
Şimdi sana çok uzak
Gözlerinde mavi bir büyü
Koştun yeni sulara
İşte gurbet işte sıla
Sen yeniden doğan Leyla
Mevsimlerden sonbahar
Aylardan eylüldü